بزرگترین اشتباهی که انسان انجام داد مشاهده ی تصویرهمراه صدا بود و آن شد تا تلویزیون با زیرکی تمام از نقطه ضعف اساسی رادیوکه نداشتن تصویر بود استفاده کرد و رادیو را با همه ی قدرت و احترامی که داشت از تخت به زیر زد و خود را بالا کشید و تلویزیون پدیدار شد و حیرت آدمی را دربر گرفت و پیروز میدان شدواین وسیله حاکمیت استبدادی خود را تحمیل این بشر نمود و زورگویی های او آغاز شدو این جنگ و تغییراتی که در این ماجرا اتفاق افتاد چند سال باحیله گری این وسیله ادامه یافت ، تلویزیون که در اوایل جعبه ی چوبی بزرگی به اندازه ی یک و نیم در یک و نیم متر بود از بزرگی خود برای زورگویی به رادیوی کوچک چهل سانتیمتر در سی سانتیمتراستفاده کرد و چه بی رحمانه و ظالمانه به کوچکتر از خود ظلم کرد، رادیو زیرک بود و از کوچکی خودش برعکس علیه تلویزیون استفاده کرد و خود را در اکثر مغازه ها و خانه ها ودیگر جاها جای داد ولی تلویزیون سرکش بود و خود را بالامیدید، خود را وسیله ای با ارزش اعلام نموده بود که در اوایل یک وسیله ی شاهانه بود و مردم عادی قدرت خرید آن را نداشتند رادیو هم از ارزانیش نسبت به تلویزیون بهره برد و باز موقعیتش را به هرسختی که گه کاه به علت فریب های تلویزیون بر او میرفت و شکسته میشد ومثل تلویزیون عزیز شمرده نمیشد و یا زمانی که خراب میشد دور انداخته میشد،حفظ کرد.

تلویزیو جاگیر بود اون هم اگثرا بهترین جای منزل را در اختیارش قرار میدادولی رادیو کوچک بود وجای کمی میگرفت خیلی سخاوتمندانه خود را در هرجای منزل حتی کنار درب ورودی جای میدادو حتی با چند باطری هم میشد روزها از رادیو استفاده کرد و هر فرد میتوانست همراه خود هرچند که یک ذره بزگ بود ببرد ، آری رادیو خیلی شرافتمندانه از خودش دفاع میکرد و دردل مردم جای میداد ولی تلویزیون خیلی بیرحمانه خودرا در بهترین نقطه ی منزل جای میداد ، آن دوران خیلی دوران خشک و بی روحی تلقی میشد تلویزیون ظالم آن صفا و مهربانی را از مردم کشیده بود و ظالمانه بر مردم حکومت میکرد حتی در دوره ی قبل رادیو هرچند حاکم بود ولی در خانه های مردم هر خانواده بزرگتر و ریش سفیدی داشتند که تا نیمه های شب گردش می نشستند و به حرفهای ریش سفید منزل گوش میدادند و کوچک و بزرگ در کنار هم ارزش داشتند و جایگاه هر یک کاملا مشخص بود و بالا ترین و بهترین جای منزل مخصوص ریش سفید و فرد مورد احترام خانواده بود و جز او کسی اجازه ی سخن نداشت و گه گاهی رادیو را هم به جمع خصوصی و خانوادگی و به جلسه های خود می بردند و از انجایی که رادیو هم به خودش و هم به انسانها احترام ویژه ای قایل بود هیچ وقت خود را به بهترین جای منزل و به جای بزرگ منزل نمیکشاند بلکه یا در جای خود یا در جایی کم ارزشتر از آن یعنی درخارج و پشت مجلس خود را جای میداد و وجز برای رفع نیازهای خانواده سخن نمیگفت ولی تلویزیون آمد و وحشیانه به خانه ها حمله کرد و اول از همه تیرخلاصی زد به قلب بزرگ مجلس و خانواده و جای او را گرفت و بعد از آن همه را اسیر خود ساخت و ساعتها همه را مجبور به نشستن و گذاشتن احترام در مقابلش میکشاند ، بزرگ و کوچک حتی کسی نمیتوانست آبی یا غذایی بخورد و یا پلکی بزند همه اسیر او شدندو مجبور به احترام او بودند ، تلویزیون حتما نیاز به منبع انرژی زیادی بود یا بهتر از آن وحشی بود و پر خور ولی رادیو ساده و کوچک و کم خرج حتی با چند باطری کوچک روزهای متوالی نیاز صاحبش را رفع میکرد و هیچ کاه مانع فعالیت او نمیشد این بود که رادیو باز از زیرکی خود چه زیبا استفاده کرد و به هر نحوی بود خود را باز زنده نگه داشت ، سیستم آنتن دهی تلویزیون هر چند در اوایل محدود بود ولی در آینده این مشکل را به هر صورت که بود رفع کردند ولی چون مبنای کار این سیستم آنالوگ بود و بر پایه ی موج های کوتاه ریخته شده بود تغییراتی که در مکان تلویزیون داده میشد منجر به اختلال کانالها میشد و دوباره باید از نو کانالها را تنظیم نمود ولی سیستم انتن رادیو بر پایه ی موجهای رادیویی و بلند ریخته شده بود و در هر نقطه ای و هر جابجایی و در هر سرعتی هیچ تغییری نمیکرد حتی اکثر اتومبیلهای امروزی نیز مجهز به رادیو پخش هستند و تا به امروز فناوری نتوانسته محصولی را به بازار ارائه دهد تا فرد راننده همراه رانندگی تلویزیون تماشا کند و این بار نیز رادیو توانست خود را حتی در آینده در کنار دوستداران و دیگران جای دهد ولی تلویزیون نتوانست این بود که رادیو خیلی آسان از این ویژگی خود و ضعف تلویزیون استفاده کرد، رادیو گرامی بود و عزیز محترم بود و مهربان ولی فناوری همچنان گه گاهی جنگ این دو را شدت میبخشید و گه گاهی پایان میداد.

زمانی شد تلویزیون سیاه و سفید بیست در بیست درست شد که رادیو هم داشت و در مسافرت نیز مردم آن دو را در کنار هم داشتند ولی آنوقت نیزتلویزیون بر رادیو زورگویی میکرد زمانی شد تا تلویزیون های رنگی 12 و 21 اینچ کنترل دار وارد بازار شد در این مدت رادیو جز در مغازه ها و برخی اتومبیل ها طرفداری نداشت و خیلی بیرحمانه دل مردم را هم کشیده بود آن تلویزیون ولی در زمانهای جنگ و انقلاب و آن ماجراها در اکثر نقاط کشور فقط رادیو بود که باز بود و هیچ کس نمیتواند انکار کند که رادیو جزیی از خانواده های آنها نبوده اری در آ« زمان هر کس رادیویی داشت در خانه در محل کار در همه جا ولی تلویزیون بزرگ و پر خور وسیله ای بود که فقط نیاز به تخت و نشیمن گاه بود و در جای ثابت میشد از آن استفاده کرد . در این زمان نیزرشد فناوری به نحوی بود که کارها به زیان رادیو تمام شد زیرا که تلویزیونی که در خانه ها حکمرانی میکرد بیشتر مورد توجه قرار گرفت ، ویدئو ، سی دی ، رایانه ، ماهواره ،اینترنت همه باعث شد تا تلویزیون توجه مردم را به شدت به طرف خود جمع کند و کسی توجهی به رادیو نکند و چه مظلوم بود رادیو در ا ین دوران بعد از آن گوشی های تافن همراهی ساخته شد که هم رادیو داشتند و هم تلویزیون ولی در این جا مسعله بیشتر به سود رادیو تمام شد زیرا که توجه به تلویزیون نیازمند وقت کافی هست که مردم ندارند پس پیروز میدان در اینجا رادیو بوده است در آینده نیز تلویزیون میخواهد که خود را با سیستم دیجیتال هم پای رادیو برساند ولی این را همه قبول کرده اند که در برنامه های روزانه باید زمالنی را برای تماشای تلویزیون قرار داد در صورتی که رادیو با همه نوع برنامه با همه نوع مزاجها همه نوع شخصیت ها سازگار است ولی هرچند که رادیو ی این زمان هم بیشتر از تلویزون همایت میکند و برنامه هایی دارد که از تلویزیون و برنامه های آن برای مردم میگوید ولی کمتر برنامه ی تلویزیونی را دیده ایم و شنیده ایم که از رادیو و عوامل سازنده ی آن بگوید همه شنیده ایم که رادیو وسیله ای است که فکر شنونده را تقویت میکند و تلویزیون فکر بیننده را خاموش کرده و بیمار میکند رادیو سراسر زیباییست و تلویزیون جز زشتی چیزی ندارد همه میدانیم که هروقت در دل شبها دلمان گرفت فقط در اوج تنهایی رادیو هست که با آواز استاد بنان ما را همراهی میکند ولی مگر میشود آواز استاد بنان و دیگر اساتید را از تلویزیون گوش داد و لذت برد میدانیم که نمیشو حال و هواییی که با گوش دادن این موسیقی ها و موسیقی های محلی و سخنان گویندگان در دل شب به ادمی میدهد قطعا هیچ گاه تلوزیون نمیتواند القا. کند و با آدمی عشق بازی کند ولی رادیو عشق است و هر دمی که میزند عاشقانش را متحول میکند ، متاسفانه در این زمان رادیوی عزیز ما میبینیم که مورد چه ظلمهایی که نمیشود در هر روزنامه و مجله ار بازیگران سینما و برنامه های تلویزیون سخن میگویند ولی اگر مطلبی از رادیو داشته باشند در ستون نازک کناری و در اخرین فحه مطلبی میگذارند که برای عاشقان رادیو پر از درد هست ولی این را همه ی شنوندگان و دوست داران رادیو قبول کرده اند که این حنجره های طلایی گرانبها هستند و نعمتی برای مردم هستند و همه با عشق امضا کرده اند که این صداست که میماند.........